Anneler günü hediyelerimi aldım.

Biz kızımla sık sık kulağımıza eğilip sessizce bir şeyler söyleyip, "Bu bizim sırrımız olsun tamamı, kimseye söylemeyeceğiz çünkü bu bir sır" diye bir oyun oynuyoruz. Kimseye söylemiyoruz desem yalan olur. Çünkü bu yaşta çocuklarda sır tutma henüz olmadığı için akşam babasına söyleyiveriyor :))


 İşte sır tutma süremiz bu kadar ... Anneler günü yaklaşırken de kızım kulağıma eğilip anne sana bir sır vereceğim dedi. Ben de "Çok merak ediyorum, lütfen söyle" diyerek ne kadar heyecanlandığımı sesim ve mimiklerimle ifade ettim. 

Kızım da anneeee "Biliyor musun, ben sana bir sürpriz hazırlıyorum. Anneler günü geliyor ya onun için " dedi.

Ben de güzel kızım acaba bana ne hazırlıyor diye düşünerek, o gün gelene kadar merak içinde bekledim. Her gün, anneler günü hediyesinin bitmek üzere olduğunu ve beklemem gerektiğini anlatıp durdu. Kızımı Cuma günü okuldan almaya gittiğimde koşarak kucağıma atladı ve "Anneler günün kutlu olsun anneciğim, bakkk işte sürprizim, ben sana yaptım" diyerek hediyelerimi verdi. İnanın bu kadarını beklemediğimi itiraf etmeliyim. Tamam öğretmenleri de yardım etmiş ama o hediyeleri hazırlarken ne kadar heyecan duyduğunu, anneler gününü nasıl sabırsızlıkla beklediğini o an anladım ve çok mutlu oldum. Sevgili öğretmenimiz Ayda teacher (Defne ingilizce öğretmenine böyle hitap ediyor :)) çok yardım etmiş ama bu hediyelerin hazırlık sürecinde çocukların  heyecanı düşündükçe içim kıpır kıpır oldu. Her akşam ben ona masal kitaplarını okuyorum, kızım da Ayda teacher sıkı sıkı tembihlediği için bana kendi elleriyle yaptığı kitabı okuyor. Kendi elleriyle ağaç dallarından yapıp, içine resmini koyduğu çerçeveyi de salonumuzun en güzel yerine koyduk. Sık sık görüp şükretmeme çok faydası oluyor. İşte hediyelerim.