Yaralı Ceylan guleti ile iki gün.

Bodrum Tatili yazımı yazarken Yaralı Ceylan adlı Gulet'de yaşadıklarımı ayrı yazacağımı söylemiştim. Çünkü bu gulet yazısı öyle köşeye sıkıştırılacak bir yazı olamaz.

30 metrelik Yaralı Ceylan guletini diğer gezi teknelerinden ayıran birçok özelliği var.

Bodrum'a gideceklere mutlaka Yaralı Ceylan ile bir gezi yapmalarını tavsiye ediyorum. Kendimizi bildik bileli biz bu guleti biliyoruz. Sahibini tanır, ne kadar işine aşık, konuklarının memnuniyeti ile mutlu olan bir insan olduğunu biliriz. Başka tekneler gezi için müşteri ararken, Yaralı Ceylan'ın müdavimleri "yer var mı?" diye kaptan Bahattin bey'i ararlar. Gulet'e daha adımınızı atar atmaz güleryüzlü personel sizi karşılar. Her yerine nostalji sinmiş gulet'te ilk gözünüze çarpan, barın üzerinde asılı olan resimler olur. Kimler gelip geçmiştir "Yaralı Ceylan"'dan.

Sevgili Bahattin bey beni kırmadı ve hayatı hakkında kısa bir sohbet yaptık. Notlarımı da aldım.

Adı Bahattin Taşdibi. 43 senedir bu işi yapıyor. Bu işin piri kısaca. Bakmayın resimde ciddi ciddi durduğuna son derece neşeli, hayat dolu ve zeki bir insan. Ama söz konusu işi olunca işte böyle ciddi ciddi anlatıyor, işine kadar önem verdiğini. Babası balıkçıymış.

Günlük gezilerin ilk kurucusu taaaa kendisi. Sayesinde 20 milyon insan ekmek yiyor. Yaz-Kış Bodrum'da. 17 sene önce çok sevdiği eşini burada kaybetmiş.

-"Gençliğinizi, hayat enerjinizi neye borçlusunuz" diyorum.

-"Denize ve işime" diyor.

En önem verdiği şey kalite. Yiyecekler, servis ve eğlence kaliteli olacak, müşteri tekneden inerken hiç şikayet etmeyecek. Tek amacı bu.

Köfteleri özel olarak yaptırıyor, diğerleri gibi hazır köfte kullanmıyor. Nefis köfteler. Balık her zaman taze olacak. Ekmek aldığı fırını bile özel. Her sabah aynı yerden, leziz ekmeklerini alıyor.

Bu tekne 6.teknesi. Yarali Ceylan'ı 1993 senesinde kendi yaptırmış. Tüm teknecilere örnek bir insan. "Bahattin abi yapıyorsa, bir bildiği vardır" deyip ne yaparsa aynısını yapıyorlar. Öncü ve ilklere imza atan bir adam. Uzak olduğu için Orak adasına sık sık gidilmezmiş. Bahattin bey, misafirlerini Orak adasına götürmeye başlayınca diğer teknelerde rotayı Orak adasına çevirmişler :)

İlkleri arasında denize kurdurduğu bir içecek ve meyve masası var ki tam dilere destan olacak türden :) Aslında masa ilk kez kendisine hediye olarak gelmiş. Küçük bir şeymiş. Hemen albümü alıp masanın eski hallerini gösteriyor.

İlk zamanlar sadece dost sohbetlerinde, keyif için, deniz masasını kullanırken çok beğenildiğinden, bunu Yaralı Ceylan'a gelen misafirleri için de kullanmaya başlamış.

Eeeee zamanla da deniz masasının boyutu büyümüş. En son halini iki yıl önce almış. ve iki yıldır misafirleri bu masa sayesinde denizin içinde daha eğlenceli vakit geçiriyorlar :)

Çok zeki bir adam.

Her sene gulete gelen konuklarına farklı bir program hazırlıyor. Bir sene sihirbaz gösterisi, bir sene dansöz ve bu sene de ut çalan bir beyefendi vardı teknede. Muhteşem şarkılar eşliğinde deniz keyfi yapıyorsunuz.

Sürekli kendini yeniliyor. "Yenilemezsen ayakta kalamazsın" diye de ekliyor.

Neden Gulet'inizin adı "Yaralı Ceylan" dediğimde uzun uzun gözlerime baktı ve söylemem dedi :) Kısa bir gülüşmeden sonra sorumu tekrarladım ama Bahattin bey söylememekte kararlıydı. Ne kadar ısrar ettiysem de ağzından laf alamadım :(

En son artık "O bende bir sır" dedi. Sırlara saygım sonsuzdur. O nedenle bir daha sormadım. Gulet'in adı hala gizemini koruyor.

Konuşma arasına sıkıştırdığım "Gulet'inizin isminin aşkla ilgisi var mı?" sorumu ise, gülümseyerek "Aşkla ilgisi yok" diye cevapladı kısaca.

Nedense bana pek inandırıcı gelmedi. Size geldi mi?

"Yaralı Ceylan" sanki aşk kokan bir isim değil mi?

10 yıl İstanbul Kuruçeşme'de bar çalıştırmış. Barın adı da "Yaralı Ceylan" barmış.

Sonra bu işini devam ettirmeye karar verip Bodrum'a dönmüş.

Şu anda yanında altı kişi çalışıyor. Bir oğlu var, o da onunla birlikte çalışıyor. Personelinin; konuklara çıplak servis yapmasını asla onaylamıyor. Çalışan personelin üzerinde "Yaralı Ceylan" logolu, kısa kollu t-shirtler var. Personeline sürekli eğitim veriyor.

Diğer tekne sahiplerini, bu konuda çok uyarmasına rağmen başarılı olamadığını, hala başka teknelerin, konuklarına üstleri çıplak servis verdiklerini anlatıyor. Misafirlerine nasıl saygılı olduklarını ve kaliteli hizmet verdiklerini uzun uzun anlatıyor.

Doya doya yemek yiyorsunuz. Üç çeşit yemek seçeneği var. Balık-köfte-tavuk. Hangisini isterseniz, yanında pilavı ve salatası ile servis ediliyor. Akşama doğru karpuz servisi, dönüş yolunda ise sıcacık çayınız ve kurabiyeniz geliyor.

Asla fazla yolcu almıyor. Tekneler koylarda demirliyken; kooperatiften gelen denetçiler kapasitesinden fazla yolcu taşıdığı için oldukça fazla tekneye ceza yazdı. Buna ben şahit oldum.

Bahattin bey "Ne gerek var" buna diyor. Hep söylediği ise "kaliteli hizmet, kaliteli hizmet, kaliteli hizmet..."

Bahattin bey'in sahibi olduğu teknelerin maketleri yapılıyormuş. Bittikten sonra Deniz Müzesine konulacakmış. Bu mesleğin ilk kurucusu olduğu düşünülürse çoktan hak edilmiş bir ödül bence. Ayrıca Halikarnas Deniz Taşıyıcıları Kooperatifi'nin fahri başkanı. Yedi kişi kurmuşlar bu kooperatifi. Bütün tekneler Kooperatife bağlı çalışıyorlar.

Konuştukça ne cevherler çıkıyor Bahattin bey'den :)

Konuklarımın gözünün içi gülüyorsa her şey bitmiştir diyor. Gerçekten de herkes özel teşekkür ederek, ne kadar memnun kaldıklarını belirterek iniyor Yaralı Ceylan'dan.

Yoğun talebe ise "Fısıltı reklamı" diyor.

Canlı DJ varmış teknede Bu bayram ise rahatsızlandığı için biz karşılaşamadık. Çalan müziğin kalitesini anlatmama imkan yok. Zannedersiniz ki en lüks barda müzik dinliyorsunuz. Saundlar, geçişler profesyonel bir çalışmanın ürünü olduğunu gösteriyor. Dönüş yolunda açılan yelkenin eşliğinde daha slow yerli ve yabancı müzikler çalıyor. Bodrum kalesini gördüğünüzde ise 10.yıl marşı ve büyük insan Atatürk'ün kendi sesini duyuyorsunuz. Atam'ın sesini duyar duymaz bir alkış tufanı kopuyor zaten. Böylelikle bu unutulmaz gezinin sonuna geldiğinizi anlıyorsunuz.