Çocuklarımızı dövebiliriz!


Çocuğu olan ailelerde en çok şahit olduğum ve anneler ile konuştuğumda en sık duyduğum söz,;
"Çocuğuma eskiden sadece bağırıyordum artık vurmaya başladım. Ama öyle hızlı vurma değil hafif vuruyorum. Sonra çok pişman oluyorum ama yaramazlık yapınca yine aynısını tekrarlıyorum. Elimde değil".
Kendince olayı hafifletiyor bu son cümle. Vicdanen rahatlıyorlar.


Ve bunu, çocuk gelişiminin normal bir süreci gibi, aileler çocuklarına vurabilirlermiş gibi o kadar rahat söylüyorlar ki.
Bizlerde dayak yiyerek büyüdüğümüz için mi bu kadar normalleştirdik dayak olayını.
Evde anne-baba, okulda öğretmen.

Çocuk dövülebilir! Zaten bağırmadan, dövmeden nasıl disiplin altına alınabilir ki!
Ama bilmiyor ki çocuğa yapılan şiddet ister bağırma olsun, ister hafif bir dokunma, ister tokat hepsi çocuklarda derin izler bırakır. 
Hatta çocuğun yanında, başkasına uygulanan şiddet bile çocukta travmalara sebep olur.
Bunu kendi çocukluğu şiddet ortamında geçmiş, 40 yaşında bir kadın olarak söylüyorum. Alt beyin hiçbir şeyi unutmuyor. 40 yaşınıza gelmiş olsanız bile çocukluğunuzda yaşadıklarınız dün gibi kalıyor alt benliğinizde. 
Bugünkü olaylara verdiğiniz tepkileriniz, kararlarınız da çocukluğunuzun yansımaları şeklinde oluyor. Bütün hayatınızı etkiliyor.

Emin olun ki o masum çocuğunuzun davranışlarını şekillendiren sizsiniz. 
O, bu dünyaya gelirken hiç birşey bilmiyor. Büyürken; ne görürse onu öğrenip, tekrarlıyor sadece. Sizi örnek alıyor. Konuşma şeklide, ses tonuda, sözlerinize verdiği tepkilerde, davranışları da sizi yansıtıyor aslında.
Suç çocukta değil. Suç sizde. 
Artık çocuğunuzu suçlamayı bırakın da kendinize bir aynada bakın. 
Siz bir çocuk yetiştirmek için kendinize ne gibi yatırımlar yaptınız?
Kendinizi eğittiniz mi? 
Kendi sorunlarınız ile yüzleştiniz mi?
Çocuk psikolojisi hakkında kitaplar okudunuz mu?
Çocuk eğitimi hakkında videolar seyrettiniz mi?
Çocuk beyni olayları nasıl algılar araştırdınız mı?
Yoksa, bildikleriniz sadece kendi ailenizden öğrendikleriniz ile mi sınırlı.
Ki eğer öyleyse, siz zamane çocuğunuzu disipline etmede ve sağlıklı bir birey olarak yetiştirmede, yetersizsiniz demektir.

Hele ki çocuğunuza sözlü yada fiziki şiddet uyguluyorsanız, mutlaka bir psikiyatrdan destek alma zamanınız gelmiş demektir. 
"Neden bir psikiyatra gitmiyorsun, destek almalısın" dediğim anneler hep aynı cevabı veriyorlar.
"Aman! doktorlar ilaç veriyormuş, ilaçlarda uyku yapıyormuş, kilo yapıyormuş. Hem çevremdekiler ne der. İlaç kullanmak istemiyorum."

İlaç kullanmak istemiyorsun ama çocuğunu döverek büyütmek seni rahatsız etmeyecek öyle mi?

Tüm annelerden rica ediyorum. Olay şiddet boyutuna ulaşmışsa, sağlıklı bireyler yetiştirebilmek için bir psikiyatrdan destek almak ayıp değil. Bırakın el alem ne deri. Gidin ve destek alın. Her ilaç uyku yapmaz. Bünyenize uygun ilacı doktorunuz, bulup verecektir mutlaka.
Kendiniz için, çocuğunuz için, mutlu nesiller için.
Lütfennnn...... 
Yakından takip ettiğim, beğendiğim Sabiha Paktuna'nın bu videosunu da mutlaka izleyin derim.
   

4 yorum:

  1. Devletin ailelere doğum öncesi ve sonrası zorunlu eğitim vermesi gerektiğini dusunuyorum.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kesinlikle her evli çift anne ve baba olmadan önce eğitimden geçirilmesi zorunlu olmalı.Katılıyorum size.Teşekkürler yorumunuz için.

      Sil
  2. Yazınızdan bir kısım alıntı yapıp isminizi vererek paylaşabilir miyim? Çok doğru tespitler...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. yorumunuz için teşekkürler. Hayat paylaşınca güzel :)))

      Sil

Düşüncelerinizi paylaştığınız için teşekkür ederim :)

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
back to top